Człowiek nie jest idealny

Niektórzy zapewne słyszeli już o pewnym artykule Gazety Wyborczej, który wstrząsnął całym środowiskiem blogerów i podzielił nas na dwa stanowiska. Osobiście z każdym kolejnym przeczytanym zdaniem byłam negatywnie zaskoczona. Wczoraj był dosyć duży odzew w związku z tym artykułem i sama też zastanawiałam się, czy o tym nie napisać. Postanowiłam jednak bardziej wypowiedzieć się o tym, jak ja to wszystko dostrzegam, aniżeli krytykować artykuł. Myślę, że na ten temat wyczerpująco napisała np. Gosiarella [Link]


Osoba nieznająca środowiska blogerów książkowych, po przeczytaniu takiego artykuły, mogłaby dojść do wniosku, że jesteśmy frajerami, którzy powinni zarabiać na tym co robią, książki od wydawców pozwalają nam dalej prowadzić blogi, a inni blogerzy się z nas śmieją. A skoro jestem nastolatką, to mój blog jest beznadziejny z zasady.

Ale czy taka jest prawda? W żadnym wypadku!

Każdy ma przynajmniej jednego blogera, którego ceni i czyta jego wpisy. Większość tych "znanych" blogów jest prowadzonych przez osoby z pasją, które robią to z miłości do literatury i kultury. Jednak jak zawsze został wywołany temat egzemplarzy recenzenckich. Pozwólcie, że tutaj zacytuję:

 "Bloger książkowy może liczyć na książkę od wydawnictwa. Zwykle są to jednak egzemplarze recenzenckie, czyli bez okładek, jeszcze w roboczej wersji, czasem jedynie w formacie PDF. - Wiele działów promocji nie zada sobie nawet trudu, żeby przesłać potem właściwą wersję książki, taką, którą można by postawić na półce - żalili się blogerzy na spotkaniu "Bloger to ma życie..." podczas Festiwalu Literatury Kobiecej "Pióro i Pazur" w Siedlcach."

Osobiście współpracuję z dużą ilością wydawców i bardzo sobie te współprace cenię. Miałam nie krytykować, ale to co zostało tutaj napisane... jest po prostu śmieszne.
Prawda jest taka, że większość blogerów dostaje książki już w wydaniu finalnym, taka, jaką można sobie kupić w księgarni. Przedpremierówki też się oczywiście zdarzają , zresztą aktualnie jedną czytam, więc nie mogę zaprzeczyć ich istnieniu. Prawda jest jednak taka, że zwykle, jeżeli książka Ci się spodoba, to wydawnictwo przesyła Ci drugi egzemplarz - finalny - który będzie się mogło postawić na półce. Oczywiście czasami ktoś o tym zapomni, ale sama nigdy nie spotkałam się z tym, żeby jakieś jakieś wydawnictwo zlekceważyło prośbę o wersję końcową książki. Oczywiście to wszystko w ramach umiaru, sama nigdy nie poprosiłabym o wersję końcową książki, gdyby takowy tytuł mi się nie spodobał.

Krytyka pojawia się na blogach coraz rzadziej, ale zawsze znajdą się blogerki, którym możemy zaufać. Często zdarza się tak, że na początku, przy pierwszych egz. recenzenckich podświadomie podwyższamy ocenę, ale zwykle z czasem się to zmienia. Od nas oczekuje się szczerości i właśnie to większość z nas daje. Wydaje mi się, że u mnie przeważają raczej pozytywne recenzje, ale na pewno spotkacie się również z mocno negatywnymi, jak np. "Tatuaż z Lilią" [Klik], "Święty Chaos" [Klik], czy "Unicestwienie" [Klik]. Co już dowodzi, że jednak nie jest tak różowo i nikt z nas nie słodzi. A podkreślam, że dwie z tych trzech negatywnych recenzji powstało dzięki egzemplarzom, które... dostałam.

Po części zgadzam się z tym, że blogi słabsze często wpływają na wizerunek blogerów jako grupy. Moim jednak zdaniem to się tyczy również autorów znanych blogów. Nie chcę nikogo obrażać, ale siłą rzeczy każdemu przynajmniej raz w życiu uderza woda sodowa do głowy. Niektórzy będą uważali się za lepszych i pokazywali się jako inteligenci wyznaczający trendy, sprawiając, że ludzie zaczną uważać nas za nadętych "celebrytów". Inni natomiast będą bić po oczach brakiem profesjonalizmu. Spróbujmy jednak zachować umiar i zachować się przyzwoicie.
Dlatego bądźmy sobą i pokażmy, że nie jesteśmy wcale tacy, jakimi nas przedstawiają media.   

from internet ;)