Tropem wędrowców - "Widząca" Olga Gromyko

Autor: Olga Gromyko
Tytuł: Widząca
Trylogia: Rok szczura
Tom: #1
Oryginalny tytuł: Видунья
Rok Wydania (świat): 2009r.
Rok Wydania (Polska): 2014r.
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Moja Ocena: 4,5/7


  Już od wielu lat na mojej liście ulubionych autorów znajduje się Olga Gromyko. Nie jest tajemnicą, że lubię fantastykę spod piór rosyjskich pisarzy, a im bardziej rozwinięty jest świat w którym rozgrywa się akcja i im większe poczucie humoru zawiera książka, tym lepiej. Sama Gromyko znalazła się na mojej liście po tym, jak natrafiłam na "Zawód: Wiedźma". Na kolejne książki przyszło mi trochę czekać, ale w końcu, dosyć niedawno, miałam okazję poznać kolejną serię spod pióra autorki.

  "Rok szczura" to powieść rozgrywająca się w świecie w moim odczuciu przypominającym trochę starożytność. Mocarstwa tworzy sieć wiesek i miast, które różnią się sposobem rozwoju i podejścia ludności tam mieszkającej. Można odnaleźć tutaj antologie do naszej współczesności, ewentualnie na kilka pokoleń wstecz. Autorka dobrze wykorzystuje różnice pomiędzy mieszkańcami wsi i miast, aby rozdzielić te dwa światy i pokazać odmienność ludzi zarówno pod względem rozumowania, ale również życia i podejścia do niego.

  Tutaj właśnie natrafiamy na główną bohaterkę, czyli Ryskę. Dziewczyna miała ciężkie życie. Jako niekochana córka trafiła do domostwa wuja u którego miała pracować, choć bardziej przypominało to służbę. Teraz, po wielu latach nauki decyduje się na ucieczkę i wyprawę wraz z przyjacielem z dzieciństwa - Żarem, oraz przygarniętym po drodze szczurem, który tak naprawdę jest zaklętym człowiekiem, czyli Alkiem. Tak rozpoczynają się przygody tej niezwykłej trójki.

  Szczerze? Początek rozwijał się naprawdę powoli i był nawet lekko nużący. Autorka starała się jak najbardziej wprowadzić nas w klimat tego świata i widać, że wszystko dobrze dopracowała, ale jednak czasami pojawiało się takie poczucie, że jednak przydałoby się trochę więcej akcji. Nie mniej jednak z czasem zaczęło dziać się więcej, a historia zrobiła się nie tylko zawiła, ale również intrygująca. Nie łatwo jest postawić cały nowy świat, a Gromyko stworzyła tutaj zarówno nową wiarę, stanowiska magiczne i hierarchię społeczną, jak również specyficzny klimat.

  Co jest charakterystyczne dla autorki, książka jest wprost przesycona specyficznym poczuciem humoru. Po prostu nie da się przy mniej przynajmniej kilka razy nie zaśmiać. Co się jednak tyczy bohaterów, zaskoczyło mnie, że pisarka postawiła na wiejską dziewczynę, której często trzeba coś wytłumaczyć i którą dla nas proste wiadomości, po prostu przerastają. Ciężko przywyknąć do bohaterki (czasami potrafi zdenerwować!), ale z czasem zaczęłam doceniać jej odmienność, która właśnie nadaje powieści specyficzności. Do tej pory popierałam głównie silne i walczące kobiety, ale prawość i lojalność Ryski w jej naiwności potrafiły mnie wzruszyć.