I wtedy czas zaczął spowalniać - "Wiek cudów" Karen Thompson Walker

Autor: Karen Thompson Walker
Tytuł: Wiek cudów
Oryginalny tytuł: The Age of Miracles
Rok Wydania (świat): 2012r.
Rok Wydania (Polska): 2013, 2016r.
Wydawnictwo: Między słowami
Moja Ocena: 3.5/7


Ludzie od zawsze zastanawiali się nad tym, co przyniesie jutro. Czy tylko w kontekście kolejnych dni i miesięcy, czy może na przełomie wieków i w odniesieniu do całej ludzkości. Pojawiały się coraz to nowsze wizje przyszłości, dystopie i antyutopie, które często miały nawiązywać do kierunku w jakim rozwija się cywilizacja, albo przedstawić pesymistyczną wizję przyszłości, jaką wykreował autor. Czym jest więc Wiek cudów? To historia ludzi, którzy zmierzyli się z rzeczą niemożliwą, a która miała być rozważaniem autorki o tym, jak w obliczu takich wydarzeń zachowałaby się ludzkość.

Wydarzenia poznajemy z perspektywy nastolatki, która miała wieść miłe i przyjemne życie, kształcić się, a potem zrobić karierę i założyć rodzinę. I nagle dzieje się katastrofa i okazuje się, że Ziemia zaczyna zwalniać. Z dnia na dzień doba wydłuża się o kolejne minuty, potem godziny, dni i tygodnie. Co za tym idzie pojawiają się problemy z żywnością,  nowe choroby i plagi, nowe problemy.

Autorka skupiła się na rozważaniach, jak te wydarzenia wpłynęłyby na ludzkość. Czy ludzie nadal kierowaliby się swoimi uczuciami i moralnością, czy to wszystko poszłoby w odstawkę. Czy w takim świecie byłaby szansa na miłość i bliskość drugiego człowieka? To tylko część pytań, które zadaje sobie i nam autorka. Nie wszystko jest jednak takie piękne jak się wydaje.

Opisywanie wydarzeń z perspektywy nastolatki, a w zasadzie jeszcze dziecka, sprawiło, że historia faktycznie jest bardziej niepokojąca, jednak w relacji Julii sporo mi brakowało. Historia była ciekawa, ale mnie nie poruszyła. Brakowało w niej emocji, jakiejś dawki grozy, która sprawiłaby, że czytelnik poczułby się w nią zaangażowany i miał poczucie, że sam mógłby się znaleźć na miejscu bohaterów. Tutaj tego nie ma. Miałam wręcz poczucie, że historia jest statyczna. Czytało mi się ją przyjemnie, ale to tyle.

"Wiek cudów" może doprowadzić niektórych do refleksji i rozważań nad podjętymi przez autorkę tematami, jednak w moim odczuciu cała historia nie była niczym specjalnym. Powiedziałabym raczej, że bliżej jej do przeciętnej. Nie chodzi mi o to, żeby bohaterka się całkowicie uzewnętrzniała, ale niekiedy lektura była nawet nie tyle męcząca, co nużąca. Autorka chciała nas zaciekawić i często nie dopowiadała istotnych elementów, po to, żeby nas nimi potem zaskoczyć, ale w moim odczuciu nie wyszło to korzystnie dla fabuły. Zresztą sama historia rozkręcała się naprawdę długo i akcja pojawiła się tak naprawdę gdzieś blisko połowy powieści. Do tej pory mam mieszane uczucia i nie jestem w stanie wam doradzić, czy warto po nią sięgnąć, czy wręcz przeciwnie.