Historia wywołująca emocje - "Powód by Oddychać" Rebecca Donovan

Autor: Rebecca Donovan
Tytuł: Powód by Oddychać
Seria: Oddechy
Tom: #2
Oryginalny tytuł: Reason to Breathe
Rok Wydania (świat): 2011r.
Rok Wydania (Polska): 2014r.
Wydawnictwo: Feeria
Moja Ocena: 6/7


Są takie książki, które potrafią nas spustoszyć wewnętrznie. Niszczą, pustoszą i pozostawiają po sobie zamęt. Dzisiaj napiszę o jednej z nich. O powieści z coraz popularniejszego gatunku New Adult. Do tej pory miałam okazję spotkać się już z kilkoma książkami o podobnej tematyce i każda, którą do tej pory przeczytałam, była na swój sposób oryginalna. Ale czym wyróżnia się "Powód by Oddychać"?

Życie Emmy nie jest usłane różami. Od kiedy jej tata zginął w wypadku samochodowym, dziewczyna mieszka u wujostwa, które tylko ją krzywdzi. Codziennie musi znosić upokorzenia ze strony osób, które powinny ją chronić. Przed całkowitym załamaniem ratuje ją ciągła nauka i bycie najlepszym we wszystkim, co robi. Wszystko zmienia się, kiedy dziewczynę dosięga miłość. Emma musi podjąć decyzję, czy będzie walczyć o własne szczęście nawet za cenę ujawnienia prawdy, którą tak desperacko stara się ukryć.

New Adult jest niewątpliwie gatunkiem, który często porusza ważne tematy. Do tej pory jednak wszystkie książki o tej tematyce, jakie miałam okazję przeczytać, opowiadały raczej o radzeniu sobie z własnymi demonami, z przeszłością. Donovan skupia się na teraźniejszości i odwadze. Porusza temat, który przeraża, który chcielibyśmy uznać za nieaktualny i nieistniejący w naszym społeczeństwie. Autorka opisuje losy ofiary przemocy w domu, opowiada o patologicznej rodzinie.

"Powód by oddychać" porusza i wzrusza, wyciska łzy i razi prawdą. Nawet jakbym chciała przestać czytać dalej, a naprawdę bałam się, co może się wydarzyć na każdej kolejnej stronie, nie potrafiłabym tego zrobić. Z jednej strony mamy tutaj przecież życie dziewczyny perfekcyjnej, ideału, który powinien zostać doceniony, a z drugiej problemy w domu i ciche cierpienie. Autorka potrafiła zagrać na emocjach, jak na strunach i nie raz płakałam czytając książkę. Raz ze wzruszenia, innym ze śmiechu, a jeszcze innym razem ze smutku i współczucia. Po lekturze tej książki czułam się dziwnie pusta i oczyszczona, jakbym wszystkie swoje emocje nagle wypuściła.

Z kilkoma osobami rozmawiałam już na temat książki i jedna z nich zwróciła mi uwagę na to, że niektóre wydarzenia były przeciągane. Sama momentami miałam takie poczucie, że chciałabym jak najszybciej dowiedzieć się co będzie dalej i przewinąć niektóre wydarzenia. Z drugiej jednak strony autorka nadała powieści realizmu poprzez sprawienie, że Emma nie była pewna niektórych swoich decyzji i się w nich gubiła.

"Powód by oddychać" nie jest lekturą łatwą, ani delikatną. Wywołuje emocje i sprawia, że nie można się od niej oderwać. Finał pierwszego tomu jest jak bomba, wybucha nagle, wywołuje zamieszanie i sprawia, że musimy dowiedzieć się, jak dalej potoczy się ta historia. Najlepsze w książce było to, że absolutnie nie mogłam przewidzieć, co zdarzy się dalej. Są takie momenty, które mi się nie podobały. Na pewno chciałabym oszczędzić bohaterom bólu i przykrości. Mogę mieć tylko nadzieję, że kontynuacja zachowa poziom, a zarazem będzie delikatniejsza, bo nie wiem, jak zniosę kolejną dawkę takich emocji. "Powód, by oddychać" polecam nie tylko dlatego, że jest dobrą lekturą, ale w pewien sposób pokazuje też nam, co warto zrobić i jak pomóc osobom będącym na miejscu Emmy. Główna bohaterka wbrew pozorom jest silna i ma swoje powody, żeby pozostać tam, gdzie jest, ale inni nie. Myślę, że ta książka może niektórym uświadomić, jak ciężkie może być życie i warto się cieszyć z tego, co się ma.


PS. Właśnie się dowiedziałam, że moja znajoma uważa finał za przewidywalny... Po przeczytaniu tego na fb prawie spadłam z krzesła. Tak więc moi drodzy najlepiej czytajcie ostatnie rozdziały siedząc na podłodze (tudzież: dywaniku)

PS2. Żeby piosenka pasowała do książki, trzeba byłoby zmienić słowa, bo nie pasują. Za to melodia bardziej trafia.