Czy to już tasiemiec? - "Ujawniona" P. C. & Kristin Cast

Autorzy: P. C. & Kristin Cast
Tytuł: Ujawniona
Seria: Dom Nocy
Tom: #11
Oryginalny tytuł: Revealed
Rok Wydania (świat): 2014r.
Rok Wydania (Polska): 2014r.
Wydawnictwo: Książnica
Moja Ocena: 4/7


"Dom Nocy" cieszy się dużym powodzeniem. Seria jest bardzo znana i z każdym dniem zyskuje nowych czytelników. Nie zmienia to jednak faktu, że seria zaczyna się coraz bardziej ciągnąć. Jak blisko jest przemiany w tasiemca? Serię lubiłam praktycznie od samego początku. Jak dziś pamiętam czas, kiedy dopiero wdrażałam się w czytelnictwo. Teraz otwieram "Ujawnioną" i zastanawiam się ile prawdy jest w ludzkich słowach. Czy autorki naprawdę zatraciły to, co sprawiało, że "Dom Nocy" ma w sobie wyjątkowość?

Kolejna część, kolejne problemy. Neferet odzyskała cielesną postać i zaczęła zabijać. A ludzie myślą, że to ona jest ofiarą. Dodatkowo w kręgu Zoey wydarzyła się tragedia, a Afrodyta miała wizję, która może całkowicie odmienić ich los. Szykują się zmiany i to duże. A nowe kłopoty cały czas się zbliżają.

"Ujawniona" zaskoczyła mnie zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Książka ma wiele plusów, ale również minusów. Nigdy nie była to historia wybitna, nie przedstawiała prawdziwych problemów, a jednak czasami sprawiała, że można było oderwać się od otaczającego nas świata. Powieść wciąga stopniowo i fajnie się ją czyta. Brakuje tutaj jednak akcji, która towarzyszyła poprzednim tomom. Autorki skupiły się raczej na wyjaśnieniu wielu zawiłości i tajemnic, odpowiedzeniu na wiele pytań.

Fajnym zabiegiem okazało się oddanie narracji w ręce innych bohaterów. W poprzednich częściach, przede wszystkim w pierwszych, akcję opisywała tylko Zoey. Była główną i najważniejszą bohaterką, a teraz rola ta została podzielona pomiędzy wiele innych postaci. Najlepiej w roli narratorki wypadła tutaj chyba Afrodyta, która nadała akcji pewnej dozy świeżości.

Problemem okazuje się tutaj jednak nuda. Fajnie, ze autorki starały się wyjaśnić jak najwięcej swoim czytelnikom, ale poza kilkoma krótkimi epizodami, nic się tutaj nie działo. Miałam wrażenie, że autorki działają na czas. Tak samo jest z Zoey, która z każdą kolejną przygodą, traci w moich oczach. Z drugiej jednak strony podobało mi się, że nie była tym razem przedstawiana jako cudowne dziecko, które zawsze dostanie lizaka w nagrodę. Popełniała błędy i ponosiła ich konsekwencje.

Książkę fajnie mi się czytało, ale jednak nie jest niczym specjalnym. Na pewno będę czekać i z chęcią przeczytam finał trylogii, ale mam nadzieję, że końcówka okaże się świetna. Fajnie by było, gdyby autorki wymyśliły naprawdę coś świetnego i nie przedłużały dalej tej historii. Miałam wrażenie, że autorki grały na czas.

Nie wiem czy to kiedyś wrzucałam... "Antidote"