Nevermore. Cienie

Autor: Kelly Creagh
Tytuł: Cienie
Trylogia: Nevermore
Oryginalny tytuł: Enshadowed
Rok Wydania (świat): 2012r.
Rok Wydania (Polska): 2012r.
Wydawnictwo: Jaguar
Moja ocena: 7/7


Nevermore to trylogia zdecydowanie inna od pojawiających się obecnie książek. Dwa różne światy, gota pochłoniętego przez mrok i ból, oraz typowej amerykańskiej blondynki-cheerleaderki, przeplatają się. Podczas czytania pierwszego tomu spodobał mi się zarówno pomysł autorki, poznałam trochę twórczości Edgara Allana Poego, a przede wszystkim ciekawą i wciągającą historię głównej bohaterki, Isobel. Ale czy "Cienie" są równie dobrą lekturą?

Kelly Creagh to przesympatyczna młoda kobieta, pasjonatka twórczości Edgara Allana Poego, dobrej kawy oraz starożytnej sztuki tańca brzucha. Jest nie tylko pisarką, ale również profesjonalną tancerką i instruktorką. Jej debiutancka powieść Nevermore spotkała się z bardzo pozytywnymi opiniami czytelników. Kelly mieszka wraz ze swoją szaloną terierką Annabelle w Luisville w Kentucky.


Isobel próbuje przekonać swoich rodziców, żeby wyjechać Baltimore, gdzie liczy, że znajdzie Reynoldsa, człowieka, który ją zdradził i oszukał. Zaczyna się dziać jednak coraz więcej rzeczy, które budzą strach Isobel. Pojawia się Pinfeathers, sny, których czasami nie da się zapamiętać, a do tego kilka osób próbuje wymusić na niej wyjawienie, co się tak naprawdę stało w Halloween. Isobel będzie musiała przejść naprawdę długą i męczącą drogę, aby mieć choć cień szansy, że odnajdzie Varena. Dziewczyna ciągle ma nadzieję, ale czy to wystarczy?

Trudno nie porównywać książki do jej poprzedniczki. Obie bardzo się od siebie różnią, a zarazem jest to ta sama historia. Podczas czytania "Nevermore. Kruk" w zasadzie początek niezbyt mnie zadowolił, akcja wydawała się ciągnąć w nieskończoność, a opowieść Isobel stawała się nudna, dopiero po kilkudziesięciu stronach to się zmieniło i lektura stała się dużo bardziej wciągająca. Jednak "Cienie" są w zasadzie nieporównywalnie lepsze. Ani przez chwile nie mogłam przestać czytać, po prostu historia była tak ciekawa i świetnie przedstawiona, że czuło się, jakby się tam było. Świat snów był krainą, która w pewnych momentach przerażała, a w innych od razu chciało się tam znaleźć. Niesamowite.

Sama bohaterka wywarła na mnie naprawdę duże wrażenie. Isobel, stała się zupełnie inną osobą, zarówno starała się pokazać rodzicom, że wyjazd, jej ostatnia nadzieja, wcale nie są dla niej ważne i że jest odpowiedzialna. Autorka przedstawiła ją jako dziewczynę bardzo spokojną i opanowaną, były momenty w których jej rodzice doprowadzali ją swoimi tekstami do wściekłości, a jednak starała się ona zachować kulturalnie i bez większych emocji. Muszę przyznać, że tego się zupełnie nie spodziewałam po książce. Już dawno nie czytałam lektury, która tak mną po prostu zawładnęła. Mogę powiedzieć tylko jedno: niesamowita książka, gorąco polecam.

Nevermore. Kruk | Cienie 

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu: