Świat kolorowych koszulek - "Nigdy nie gasną" Alexandra Bracken

Autor: Alexandra Bracken
Tytuł: Nigdy nie gasną
Trylogia: Mroczne Umysły
Tom: #2
Oryginalny tytuł: Never fade
Rok Wydania (świat): 2013r.
Rok Wydania (Polska): 2014r.
Wydawnictwo: Otwarte
Moja Ocena: 5/7


Co jak co, ale z wielu gatunków literackich, akurat "Dystopia" wywalczyła sobie w mojej biblioteczce całkiem wysokie miejsce. Swoją przygodę rozpoczęłam od książki "Delirium", która na długi czas zawładnęła moim światem, kolejną był "Czas żniw", który cały czas do mnie powraca, a z czasem poznałam jeszcze wiele innych historii. Nic więc dziwnego, że blisko rok temu sięgnęłam po powieść, która zapowiadała się naprawdę świetnie. Jej tytuł brzmiał "Mroczne umysły". Dzisiaj opowiem o moim powrocie to tej historii, czyli o "Nigdy nie gasną".

Akcja rozpoczyna się kilka miesięcy po wydarzeniach opisanych w pierwszym tomie. Ruby zostaje teraz wysłana na pewną akcję, która pociągnie za sobą lawinę wydarzeń. Zaczynamy w podobnym puncie, jednak tym razem, choć dziewczyna wydaje się być osamotniona, ma przy sobie sprzyjające jej osoby. A teraz będzie walczyć. O tych, których kocha, o wolność i sprawiedliwość. I nie spocznie. Jest jedną z pomarańczowych i się nie podda.

Początek rozwija się bardzo wolno. Mimo to całość szybko wciąga. Przez pierwszą połowę nie ma nawet jakiś dramatycznych wydarzeń, chociaż co kilka rozdziałów coś się dzieje. Podczas czytania książki zdarzył mi się nawet taki wieczór, kiedy oczy już mi się kleiły i obiecywałam sobie, że kończę wraz z czytanym rozdziałem. Ostatecznie przeczytałam jeszcze kilka, bo każdy z nich kończył się w takim momencie, że po prostu miałam wiedzieć, co będzie dalej.

Było kilka takich momentów, kiedy autorka mnie zaskoczyła, ale zdarzały się stosunkowo rzadko. Przydałoby się tutaj tylko trochę więcej akcji, ale mimo to nie narzekam, bo książka wywołała u mnie wiele emocji i bardzo dobrze mi się ją czytało. Spodobało mi się, że bohaterka już się tak nad sobą nie użala i uczy się kontrolować własne zdolności. Ciężko było mi przełknąć to, co się wydarzyło w finale "Mrocznych umysłów", ale ciekawość, co wydarzy się dalej, szybko przepędziła to uczucie.

To co mi się spodobało, to powrót bohaterów z poprzedniej części. Przeszli jednak przemianę i stali się dużo ciekawszymi postaciami, a ponadto pojawiło się wiele nowych osób. Autorka pisze językiem lekkim i mało wymagającym, dzięki czemu książkę może zrozumieć każdy. Pierwotny zamysł autorki poszedł tym razem bardziej w stronę Ligi Dzieci, która odgrywa w tym tomie kluczową rolę, podczas gdy pierwszy tom koncentrował się bardziej na obozach rehabilitacyjnych.

Całość bardzo mi się spodobała. Ciężko jest mi porównać oba tomy. Zarówno "Mroczne umysły", jak i "Nigdy nie gasną" coś w sobie mają, a wizja świata przedstawiona przez Alexandrę Bracken jest równie przerażająca, co kusząca. W tym świecie nikt nie jest bezpieczny. "Nigdy nie gasną" mimo kilku swoich wad bardzo mi się spodobała i już nie mogę się doczekać, co wydarzy się dalej. Na szczęście na moim biurku już leży finał trylogii.