"Genaza" - Czyli sekret Doskonałości

Autor: Jessica Khoury
Tytuł: Geneza
Seria: -
Tom: -
Oryginalny tytuł: Orgin
Rok Wydania (świat): 2012r.
Rok Wydania (Polska): 2012r.
Wydawnictwo: Wilga
Moja Ocena: 6,5/7


Są takie książki, których po przeczytaniu przez naprawdę długi czas nie będzie się mogło zapomnieć. Niektóre z nich w głównej mierze pokazują inne strony człowieka. W wypadku "Genezy" jest to pragnienie osiągnięcia celu. Bycie w stanie wiele poświęcić, żeby coś stworzyć. Na jakie w tym wypadku okrucieństwo, się zdobyć. Ale są tu też jednak postaci o czystym sercu. Dobre, brzydzące się przemocą. Walka dobra ze złem. Kłamstwa z Prawdą. Jak zakończy się ich starcie?

Pia jest idealna. Szybka, niezniszczalna, nieśmiertelna. Jest wynikiem badań, modyfikacji, najlepszym dokonaniem w dziedzinie biochemii. Fotograficzna pamięć jest zdecydowanie jednym z plusów, ale jest też dużo ... minusów. Odizolowana od świata zewnętrznego, słucha i wierzy we wszystko co mówią jej naukowcy, a także nazywa ich ciotkami i wujkami. Ale pewnej nocy, po siedemnastych urodzinach, wymyka się z odizolowanej bazy i wpada na chłopca w jej wieku, mieszkającego w pobliskim plemieniu. Nazywa się Eio, a to spotkanie sprawia, że Pia zaczyna poznawać coraz więcej ważniejszych wartości i powoli odkrywa kim jest, prawdę równie straszną co potrafiącą zrujnować jej świat.






Zdecydowanie pierwszą częścią przykuwającą uwagę, jest niesamowita okładka, nawiązująca do miejsca w którym rozgrywa się akcja, Amazonii. Czasy także należą do mocno intrygujących, jest to zarówno teraźniejszość jak i technologia, a także możliwości przyszłości. Szczególnie dużo nawiązań do biochemii, która w zasadzie napędza ten świat. Pojawia się także masa zwrotów akcji, która sprawia, że nie sposób jest przewidzieć co się stanie dalej. Kiedy już myślimy, że już nic złego się nie stanie, właśnie coś się dzieje. Innym razem pojawia się odwrotna sytuacja.

Postaci odgrywają bardzo ważną rolę. Każda z nich ma wiele osobowości, które ukrywają przed innymi. Stopniowo, z każdą kolejną stroną, coraz więcej ich odkrywany, a nasze spojrzenia na poszczególnych bohaterów ciągle się zmieniają. W zasadzie, aż do ostatniej strony, nie wiemy po której stronie opowiada się większość z nich.
Najbardziej zagadkowa jest główna bohaterka, Pia. Postać ta przez całe życie była wychowywana przez naukowców. Nie jej więc wina, że zawsze będzie chciała uwierzyć we wszystko co oni mówią. Jak dla mnie, stawiając się w jej sytuacji możemy zobaczyć mniej więcej jak niektórzy mogą, czy też próbują manipulować innymi lub też stworzyć ich na swoje podobieństwo. Przedstawienie tej sytuacji wyszło autorce niesamowicie realistycznie.

W książce jedyną rzeczą która może uchodzić za minus jest grubość, która tak naprawdę podczas czytania, nie jest problemem. Jest po prostu gruby papier, który stwarza takie wrażenie. Lekturę bardzo szybko się czyta i te pięćset stron przelatują w oka mgnieniu.
Książka jest naprawdę warta przeczytania, nie tylko ze względu na świat w jakim się rozgrywa i czasy, ale też po prostu miłą i przyjemną historię, która odrywa od rzeczywistości.